Tijd is iets kostbaars!

Ik weet 100% zeker dat jullie allemaal wel eens de zin:"time flies when you're having fun" hebben gebruikt. Ik las net mijn laatste verslag weer even terug en realiseerde me, dat er gewoon ALWEER een maand voorbij is gevlogen, wat gaat de tijd toch snel. Ik staar naar mijn kalender aan de muur en zie dat elk vakje van de afgelopen maand volledig is volgeschreven. Sommige dingen was ik al bijna weer vergeten maar gelukkig werd ik er weer fijn aan herrinnerd. Die mooie gebeurtenissen maken het moeilijk voor me omdat ik tegelijkertijd ook alweer de maand januari kan zien. In het vakje van de 21e staat met kleine lettertjes het woordje:"pulang" (terug naar huis) geschreven wat me niet erg blij maakt. Hoe graag ik jullie ook weer wil zien, I really love Yogya. Om jullie een beetje een beeld te geven waarom ik het hier zo naar me zin heb zal ik wat verhalen en foto's met jullie delen. 

Grab a beer,sit back and relax!

Met mijn vorige verhaal kwam er een eind aan de maand november a.k.a. Movember, de maand waarin veel mannen hun snor lieten staan om aandacht te trekken voor mannen met prostaatkanker. Een mooi gebaar dat in Nederland ook steeds meer aandacht krijgt. Als afsluiting van deze actie was er mooi feest, dat gewoonweg awesome was! Aan het eind van movember breekt er in Nederland altijd een periode aan die kinderen heel erg blij maakt. Hoewel Indonesie wel heel ver weg is, was sinterklaas ons niet vergeten. Met een aantal Nederlanders, gezellig (nederlands) gegeten en daarna pakjes uitgepakt en gedichten gelezen. Op 5 december zelf, heb ik geprobeerd wat Australische studenten het verhaal van sinterklaas bij te brengen aan de hand van de film: de sint van dick maas. Hoewel ze het van te voren al een raar en racistisch feest vonden hielp deze film ook niet echt! De zin:"merry dutch christmas" is goed bedoeld dus ik ben er maar mee gestopt ze verder alles uit te leggen. Alleen Nederlanders zullen het begrijpen!

Samen met 2 Australiers en een Zweed vertrok ik naar een Pulau Bunaken in noord Sulawesi voor mijn "open water" duikcursus. Het water was echt prachtig en het koraal en de vissen kwamen rechtstreeks uit de film "finding nemo". Bij mijn eerste duik kwam ik al gelijk een reuze schildpad tegen dus ik was meteen verkocht aan dit mooie onderwaterleven. 's ochtends of 's middags duiken en tussendoor de theorie bestuderen in een hangmatje was echt ideaal. 's avonds aan de bintang en gewoon genieten van alles. Een avond ging de rest een avondduik maken (ik heb daar nog geen diploma voor) en mocht ik mee op de boot. Terwijl de anderen onder water met hun zaklampen visjes aan het pesten waren, lag ik met een bintang op het dak van de boot te kijken naar de zon die onder ging achter een vulkaan. De foto's zullen jullie een beeld geven maar je moet je voorstellen dat het in het echt nog mooier was! Op dat soort momenten is: life just really amazing!!

Na dit avontuur stond er alweer wat anders moois op mij te wachten.....het eerste bezoek van mama aan Indonesie! Ondanks de vertraging zag ik haar toch aankomen lopen met een gigantische smile op haar gezicht! Eindelijk kan ze hier zien en meemaken waar ik thuis zo vaak over sprak.

Als mijn gast moet je natuurlijk wel met me mee kunnen dus als cadeautje gaf ik haar een mooie nieuwe helm. Hoewel ze in het begin nog wat noodkreten sloeg, gaat het steeds beter achterop. Hoewel ze ht in het begin niet zo prettig vond dat ik hier op een scooter reed,heeft ze nu wel in de gaten dat het je leven hier een stuk makkelijker maakt en ook een stuk mooier, want je komt op plekken die je anders nooit zou zien!

Ik moest haar helaas wel even 2 dagen alleen laten want voor mijn scriptie moest ik een aantal dingen doen in Jakarta. Zoals jullie misschien weten schrijf ik over Gerakan 30 September (coup in 1965) dus in Jakarta ben ik naar Lubang Buaya en het Monumen Pancasila Sakti gereden om aan wat nieuwe bronnen te komen en om Interviews te houden. Samen met een vriendin uit Nederland die ik in Yogya had ontmoet daarna nog wat leuke dingen gedaan dus al met al 2 drukke maar geslaagde dagen.

Terug in Yogya stond er kennelijk een diploma uitreiking op het programma waar ik zelf niet helemaal van op de hoogte was. Best jammer want terwijl ik een tentamen aan het maken was, werd er in een auditorium ergens anders op campus mijn naam omgeroepen zodat ik mijn diploma in ontvangst mocht nemen. Niks aan te doen maar zo gaat dat hier nou eenmaal. Ik ben nu dus wel gewoon even officieel lid geworden van KAGAMA: Keluarga Alumni Universitas Gadjah Mada oftewel lid van de familie van afgestudeerden van UGM.

Diezelfde dag was er in de avond alweer het afscheidsdiner van ACICIS, de organisatie waar ik hiermee zit. Nog eenmaal gezellig met elkaar eten,drinken en stappen voordat onze wegen ons weer scheiden.

Op kerstavond gezellig met mama en een paar vrienden gegeten en tot laat genoten van de drankjes en elkaars gezelschap. Op eerste kerstdag moest ik weer even denken aan mijn examenreis naar lloret de mar. Net als in spanje zat ik hier met vrienden in een villa met een zwembad, alleen hier was het dakterras afgesloten ;-)  erg genoten van de combinatie: vrienden,muziek, drank & een zwembad!

Inmiddels zijn er al een paar vrienden vertrokken dus dan realiseer je je dat het avontuur ook voor jou bijna afgelopen is. Gelukkig heb ik nog 26 dagen waar ik nog vol op, van kan genieten dus dat ga ik nu zeker doen!!! 

Vanavond vliegen we naar Bali voor 3 dagen, waarna we oud & nieuw zullen vieren op gili air!!

Live life to the fullest, don't let a single moment go to waste!!

Geniet overal van!!

Much love!

Ren

ps. Ik ben een hoop vergeten te vertellen dus bekijk de fotos gewoon maar 


Foto's deel 1 http://www.facebook.com/media/set/?set=a.2426056010723.2144521.1231204698&type=1&l=968e3b6f12

Foto's deel 2 http://www.facebook.com/media/set/?set=a.2941938747469.2156296.1231204698&type=1&l=92f27cf273

Foto's diving at Bunaken http://www.facebook.com/media/set/?set=a.2887084216140.2155023.1231204698&type=1&l=4bacc89f5a