Tijd voor een nieuw verhaal!

Het is alweer een maand geleden sinds mijn laatste bericht dus het is weer eens tijd voor een nieuw verhaal. De afgelopen maand is er een hoop gebeurd dus vandaar dat ik nog niet eerder in staat was om een bericht te plaatsen. 

Na mijn vorige bericht geplaatst te hebben begon ik aan mijn eerste tentamenperiode. Gelukkig had ik maar 1 tentamen dus ik kon al snel tot de conclusie komen dat ik die periode voldoende had afgerond :-) naast dat ene tentamen stonden er wel een hoop papers op het programma die toch meer tijd van mij verlangden dan ik van te voren had verwacht. Het schrijven in het Indonesisch blijft lastig, zeker omdat ik in Nederland vrijwel nooit wat in het Indonesisch schrijf is het nu wel even wennen. Ik heb echter nog geen resultaten terug dus ik weet nog of het voldoende is. ik denk echter niet dat dat nog gaat gebeuren want tot nu toe heb ik een beetje het idee dat alles wat ik schrijf op een grote stapel wordt gepleurd en verder geen aandacht meer krijgt. Tot nu toe heb ik dus ook nog geen enkele feedback gekregen van docenten.

Na deze drukke studieperiode (waarin ik trouwens ontzettend jaloers was op mijn Australische vrienden omdat zij allemaal vakantie hadden) kon ik even wat stoom afblazen en weer lekker genieten van de Bintang's. Na een avondje stappen dacht ik weer is lekker te kunnen uitslapen totdat ik ineens gerommel hoorde bij mijn voordeur. Het was duidelijk dat iemand echt naar binnen wilden want er werd continu geprobeerd het slot te openen. Echt slimme inbrekers waren het duidelijk niet dacht ik want de deur zat niet eens op slot dus ze konden zo naar binnen lopen. Toen ik er genoeg van had ging ik toch maar even kijken en zag ik tot mijn verbazing dat de 3 inbrekers: stefan, yannick en mijn vader waren. Net zoals vorig jaar was ik erg verrast want ook nu was ik nergens van op de hoogte. Ze hadden ook echt geen betere tijd uit kunnen kiezen om hier te komen want ik was net klaar met studeren dus ik had genoeg tijd om wat met hen te gaan doen. De 10 dagen dat ze hier waren heb ik echt zo ontzettend genoten dat ik met veel pijn in mijn hart weer afscheid van ze moest nemen. Hetgeen dat ik aan Nederland mis zijn namelijk vooral mijn vrienden en familie die het leven gewoon heel erg mooi maken! Als je hier dan weer zo'n leuke tijd hebt samen realiseer je je weer wat je mist. Maargoed na een klein traantje ging het leven hier weer verder en stapte ik de collegezaal weer binnen.

Voor een cultureel festival van de universiteit werden alle internationale studenten gevraagd hun land te promoten. Uiteraard was Nederland vollop aanwezig! de vrouwen gekleed als traditionele kaasmeisjes met klompen en de mannen volledig in het oranje, geen enkele bezoeker kon om onze oranjestand heen. Aan het eind van de avond bleek dat de bezoekers ons eten konden waarderen want Nederland wist de prijs voor beste foodstand binnen te halen!! Dit was niet zozeer dankzij mijn kookkunsten maar meer aan die van de vrouwen, toch was ik erg goed in het moreel steunen van hen :-) na deze lange dag met zijn allen gaan stappen en maar weer is genoten van het nachtleven van Yogya (waar stefan en yannick zich overigens ook prima in vermaakt hebben! :-) ) 

De lange culturele dag in de regen, de vele stapavonden en de avonturen met de boys uit Den Haag moest ik helaas wel bekopen met een griepje en een nog steeds niet geheel fitte toestand. Uiteraard was ik wel weer in staat om naar freeflow(groot feest elke laatste donderdag v/d maand) te gaan dus het gaat wel weer de goede kant op.

Afgelopen weekend voor het eerst in mijn leven college gehad op zaterdagochtend, een gebeurtenis die ik niemand gun en ook zelf liever niet nog een keer mee wil maken. Na het college, naar Wonosari gereden om daar lekker bij te komen op het strand en te genieten van de prachtige zonsondergang. Nadat ik zaterdag al vroeg was opgestaan was het zondag ook weer raak. Om 7:45 verzamelen om vervolgens met alle ACICIS studenten Imogiri te bezoeken. Daar werden we in traditionele kleding gehezen en bezochten we de graven van alle sultans van Yogya. Vooral de kleding zorgde voor leuke momenten. Na Imogiri zijn we met zijn allen gaan batiken en konden we onze creativiteit eens goed laten zien. Mijn resultaat zal ik op facebook zetten en is te koop dus jullie kunnen beginnen met bieden vanaf 10.000.000rp, het is een echte RRR en er is er maar 1 van, dus als je nog opzoek bent naar dat ene zeldzame kunstwerk voor je collectie dan is dit je kans!

Ik wil Stefan, Yannick en mijn vader nogmaals bedanken voor de geweldige tijd die we hier gehad hebben! Kom nog is terug zou ik zeggen :-)

Sinds ik hier ben is er elke week wel wat in Yogya waardoor ik nog niet echt de kans heb gehad om te reizen. De komende tijd heb ik wat meer vrije dagen dus misschien dat het dan wel lukt. Ik hou jullie op de hoogte.

Take care guys,

Much love,

RR

Tag foto's: http://www.facebook.com/media/set/?set=t.1231204698&type=1

Mijn foto's: http://www.facebook.com/media/set/?set=a.2426056010723.2144521.1231204698&type=1&l=968e3b6f12