The Final Chapter

The Final Chapter

30-08-2010 Gili Trawangan

Om 5:30 was het dan weer zover, mijn wekker begint een hard en vervelend piepje af te spelen en ik weet niet hoe snel ik op de snooze-knop moet drukken. Half 6 in je vakantie is toch veel te vroeg! Na een aantal keren mijn o zo vervelende wekker te hebben uitgeklikt toch maar opgestaan want er zou om half 7 een busje voor de deur staan die mij naar de boot zou brengen. Snel gedoucht, 2 geroosterde boterhammen met pindakaas naar binnen gewerkt en toen hoorde ik alweer een bus voor de deur stoppen. Van de boys uit Voorburg afscheid genomen(wat is de tijd toch snel gegaan!) en in de bus gestapt. Met het busje nog een aantal andere gasten opgehaald maar die waren allemaal Frans en niet echt chill want aan hun 1e reactie kon ik zien dat ze niet echt veel zin in een gesprek hadden. In de haven soort van ingecheckt(ze keken alleen of mijn kaartje klopte) en na een uur wachten eindelijk op de boot gestapt. Ik kreeg tot 2 keer toe een pilletje toegereikt die me zou helpen niet ziek te worden maar dat vertrouwde ik niet helemaal. Achteraf was het ook helemaal niet nodig want ik heb lekker geslapen op de boot totdat we onze tussenstop maakte op Lombok. Van daaruit nog een kwartiertje op de boot gezeten en toen aangekomen op het prachtige strand van Gili Trawangan. In de Lonely Planet had ik een leuk hostel gevonden dat wat meer in het noorden lag, waar het niet al te druk is. Met mijn basketbaltas op de rug dus langs het strand richting het noorden gelopen. Na een eindje lopen vond ik het toch wel even tijd voor een pauze dus ging in een mooi hutje op het strand zitten. Daar even gebabbeld met de soort van ober en die vertelde dat ik veel te ver was doorgelopen, volgens hem zat ik nu al in het noordwesten. Ik vond het niet zo erg want ik vond het eigenlijk wel mooi hier. Na even lekker te hebben gelegen in het hutje had ik niet meer zo’n zin om terug te lopen en een homestay te zoeken dus vroeg aan de ober of ik hier ook kon slapen. Hij zei dat een hutje hier 300 was, ik bood 200 en daar ging hij mee akkoord dus mijn slaapplek voor vannacht was ook weer geregeld. Ik heb mijn tas gedropt in mijn hutje en ben vervolgens gaan chillen in een hangmat naast mijn hutje. Na een middagdutje lekker gaan snorkelen en bizar mooie vissen gezien. Bij een bungalow verder op gaan lunchen en daarna maar verder gelopen opzoek naar nog mooiere stranden. Ik kwam wel plekken tegen, die heel mooi kunnen zijn maar doordat er weinig aandacht aan wordt besteed een beetje vies zijn. Aan deze kant van het eiland wonen weinig of geen mensen dus worden de stranden niet schoongemaakt en blijft het afval wat door de zee word mee gebracht gewoon op het strand liggen. Ik had geen drinken meegenomen want ik dacht dat ik wel een winkeltje zou tegenkomen, niet dus. Uiteindelijk toch huisje gevonden waar ik een flesje water kon kopen. Daar even gevraagd waar ik was want ik had echt geen flauw idee meer of ik nou in het noorden, oosten of westen was. Het eiland is niet zo heel groot maar ik had echt geen idee hoe ver ik nou al gelopen had. Het bleek dat ik nu in het zuiden was en dat ik nog een kilometertje was verwijderd van de bewoonde wereld. Ik bedankte de vrouw en ging weer op pad. Onderweg kwam ik een bospaadje tegen die een heuvel op ging dus die heb ik ook even uitgeprobeerd. Ik kwam uit bij een uitkijkpostje, althans dat dacht ik eerst. Toen ik op de terugweg van mijn uitstapje op de heuvel weer langs dit punt kwam stonden er 2 Indo’s dus ik vroeg even wat het was. Het bleken 2 graven te zijn maar van wie wisten ze niet. Toch gingen ze ernaartoe om te bidden dus dat vond ik wel apart. Vervolgens weer langs de kust gelopen en ik kwam steeds meer mensen tegen dus ik kwam weer in de bewoonde wereld. In een erg chille tent maar even een biertje besteld en genoten van het uitzicht en de reggae muziek. Na mijn biertje maar weer is verder gelopen en even gestopt bij een merkwaardige bioscoop. Er hing een scherm en voordat scherm lagen allemaal zitzakken, je kunt dus liggend naar een film kijken, hoe chill is dat. Wat ik helemaal geweldig vond was dat de reclame voor de film geen poster was net zoals in Nederland maar in plaats daarvan stond het DVD hoesje van de gekopieerde film opgesteld. Uiteindelijk kwam ik weer uit bij mijn hutje van vanmorgen en daar heb ik nog maar weer is een biertje besteld en geprobeerd de zonsondergang te bekijken. Op het laatste moment kwamen er net wat wolken voor, dus dat was iets minder. Na mijn biertje naar mijn hutje gelopen en mijn bed ingedoken want ik was toch wel erg moe na deze intensieve dag.

31-08-2010 Gili Trawangan

Voor het eerst in hele lange tijd weer echt uitgeslapen en uitgerust opgestaan. Om een uurtje of 9 uit mijn hutje gekropen en op het strand gaan liggen. Een half jaar geleden heb ik een boek gekocht maar tot nu toe had ik nooit echt tijd of tijd vrij gemaakt om het te lezen. Eindelijk kon ik eraan beginnen en op mijn gemakje in de zon lekker ontspannen. Op een gegeven moment kwam de jongen bij wie ik de kamer had gehuurd even langs om te vragen of ik vandaag nog wilden ontbijten. Ik had helemaal niet verwacht dat dat hier kon aangezien er maar een paar hutjes stonden maar hij vroeg of ik wat wou eten en daar zei ik geen nee tegen. Zijn vrouw/vriendin maakte een lekker ontbijtje voor me dus ik kon er weer tegenaan vandaag. In een hutje op het strand heerlijk gelezen en genoten van het verder helemaal niks doen. In Nederland en zelfs in Yogya was ik continu bezig met van alles en nog wat en hier hoeft dat gewoon echt niet. Je staat op als je wakker word, eet wanneer je trek hebt, drinkt wanneer je dorst hebt en slaapt wanneer je slapen wilt. Verder lig je de hele dag in een hutje te chillen en als de zon je even te heet wordt ga je in de zee snorkelen tussen de prachtig gekleurde vissen. Op een gegeven moment even inslaap gevallen op het strand en dat had ik toch beter niet kunnen doen want toen ik wakker was, was ik toch wel erg rood geworden. Even gedoucht in mijn hutje (er komt zout water uit mijn douche, hoe bizar is dat!!) dus na het douche nog even een fles water over mijn hoofd gegooid om al het zout weg te spoelen. Vervolgens naar het bewoonde deel van het eiland gelopen en bij verschillende tentjes een Bintang of Mojito gedronken. In één van de tentjes even voetbal gekeken, de UEFA supercup, die allang was gespeeld maar waar ik niks van had meegekregen dus dat was toch wel leuk om even te zien. Vervolgens nog een aantal barretjes uitgetest en met een aantal barmannen discussies gevoerd over politiek en geloof, was nog best lastig want discussiëren in het Nederlands is al moeilijk dus laat staan in het Bahasa. Ik vroeg ook of er niet veel gestolen wordt op dit eiland omdat er geen politie is. Zij gaven glimlachend antwoord, als iemand hier iets steelt wordt hij/zij door de eilandbeveiliging gepakt en moet dan naakt een rondje om het eiland lopen met een bord om zijn/haar nek met de tekst “ik ben een dief”. Vervolgens moet hij/zij het eiland verlaten en staat de politie hem/haar alsnog op te wachten in de haven van Lombok. Weet niet of die barmannen dronken of stoned waren en of het echt waar is maar het is toch een leuk idee ;-) moeten ze in Nederland ook maar invoeren. Uiteindelijk op het strand een heerlijke Chicken Vindalu met naanbrood en rijst gegeten.
Ik ben erg blij met mijn afgelegen hutje in het noorden maar het is ’s avonds toch niet echt chill om nog een half uur te moeten lopen voordat je eindelijk kan slapen. Ik was wel erg blij dat ik een zaklamp had meegenomen want het was echt pikkedonker. Dus na een wandelingetje in het donker eindelijk mijn hutje gevonden en weer lekker gaan slapen.

01-09-2010 Gili Meno

Om 8 uur opgestaan, gedoucht, mijn hutje betaald en richting de haven gelopen. Daar op de boot gestapt en richting mijn 2e Gili eiland gevaren: Gili Meno. Vanuit de haven weer een stuk gaan wandelen totdat ik een mooie plek tegen kwam waar ik wel wilden ontbijten. Daar een lekker broodje ei gegeten en daarna opzoek gegaan naar een slaapplaats voor de nacht. Uiteindelijk in “Sunset Gecko” een leuke slaapplaats gevonden en tot mijn stomme verbazing kwam ik daar een bekende tegen. Een Duitser uit Kalimantan die ik een paar weken terug op school had ontmoet en zelfs karaoke mee had gezongen stond ineens voor mijn neus. Ik heb in mijn verslagen al vaker gezegd dat de wereld klein is maar door dit soort gebeurtenissen zit er gewoon echt niks anders op dan die zin te herhalen dus bij deze: wat is de wereld toch klein! Na deze bizarre ontmoeting een rondje om het eiland gelopen en bij een aantal plekken gestopt voor een Bintangpauze. Uiteindelijk redelijk verbrand weer aangekomen bij mijn nieuwe onderkomen en daar maar een heerlijk koude douche genomen. Vervolgens weer een biertje gaan drinken en een aantal bladzijden uit mijn boek gelezen totdat ik in een gesprek belanden met een aantal Fransen en de bartenders. Met hen nog een aantal Bintangs geopend en daarna gaan eten. Na het eten nog even op een ligstoel de duizenden sterren bekeken terwijl ik met het thuisfront aan het telefoneren was maar daarna toch echt lekker gaan slapen want het was weer een lang dagje.

02-09-2010 Gili Meno

Ik was er vanuit gegaan dat ik vandaag weer opzoek moest naar een ander onderkomen omdat gisteren werd verteld dat ik maar één nachtje kon blijven slapen maar dat zat gelukkig anders. Na mijn ontbijt had ik niet echt zin om gelijk opzoek te gaan naar een andere plek dus ik besloot te gaan lezen in een hangmat op het strand. Na een uurtje(althans dat denk ik, ik let hier helemaal niet op de tijd) kwam er iemand naar me toe en vroeg of ik nog een nacht wilde blijven slapen omdat iemand anders niet was komen opdagen. Dat kwam goed uit, dus mijn overnachting van vanavond was ook weer geregeld en dat allemaal vanuit een hangmat. Het zijn hele relaxte mensen hier dus ik voel me erg op mijn gemak. In de zon mijn boek “Larung” gelezen totdat het me allemaal weer even te heet werd en dus verkoeling zocht door te gaan snorkelen in het heldere lichtblauwe water. Na deze verfrissende duik een rondje om het eiland gaan rennen en dat was toch moeilijker dan ik dacht. Mijn “Ed Hardy” schoenen zijn nou niet echt de beste hardloopschoenen maar het was vooral de hitte waar ik toch de meeste last van had. Aan de andere kant van het eiland even gestopt om een kaartje te kopen voor de boot van morgen naar Gili Air en vervolgens weer doorgerend naar “Sunset Gecko”. Daar gelijk een liter water gedronken want door de hitte had ik dezelfde hoeveelheid onderweg allang verloren. Een lekkere koude douche genomen(die hier overigens gewoon buiten in de openlucht is) en daarna met de jongens van “Sunset Gecko” gaan chillen en vervolgens weer wat gaan lezen. Tijdens het lezen genoten van de zon die onderging achter Gunung Agung op Bali en Gili Trawangan dus dat was een erg mooi gezicht. Zoals jullie nu wel doorzullen hebben onderneem ik op deze eilanden vrij weinig en geniet ik van alle rust. Voor het eerst sinds hele lange tijd weer is een boek uitgelezen dat niet met school gerelateerd was, dus dat was erg chill. Ik heb het boek nu uit dus ik ben benieuwd wat ik de komende dagen zal doen aangezien “Larung” mijn enige boek was. Morgen ga ik naar Gili Air dus ik moet in ieder geval weer op zoek naar een nieuwe chille slaapplaats.

03-09-2010 Gili Air

Om 8 opgestaan, lekker buiten in de zon gedoucht en daarna naar de haven gelopen. Daar op de boot gestapt en een kwartiertje later was ik op Gili Air. Ik had nog niet ontbeten dus ben eerst maar op zoek gegaan naar een chille eettent. Uiteindelijk op het strand beland bij “Scallywads” waar ik super relaxte lounge stoelen zag en chille muziek hoorde. Na een ontbijtje kwamen Thymen en Jorine mij vergezellen want die waren ook een dagje op dit eiland. Samen een biertje gedronken (11:30 is een redelijke tijd om te beginnen toch!) en daarna heb ik mijn was gedropt bij een wasserette en ben op zoek gegaan naar een slaapplaats. Uiteindelijk een leuk huisje gevonden in het noorden waar ik snel mijn spullen dropte en begon aan mijn inmiddels gebruikelijke wandelingetje om het eiland. Na een flinke wandeling, gelijk doorgelopen naar een reggae bar waar ik met Thymen en Jorine had afgesproken en daar maar weer is een Bintang geopend. Na 2 potjes schaken, die ik overigens allebei verloren had van Thymen naar huis gelopen en daar me even omgekleed om vervolgens met zijn drieën wat te gaan eten. Door het snorkelen van de afgelopen dagen is mijn rug aardig verbrand en nu aan het vervellen. Dus de komende dagen zal ik weer flink in de zon moeten om toch nog een beetje bruin te worden zodat jullie allemaal wel echt geloven dat ik in Indonesië ben geweest deze zomer en niet in het ijskoude Nederland ben gebleven.

04-09-2010 Gili Air

Aan de bar van mijn homestay ontbeten en genoten van het prachtige uitzicht terwijl ik een heerlijke tosty aan het eten was. Na het ontbijt in een hangmatje op strand wat gelezen en ook hier weer onder de indruk geraakt van de prachtige zee en de bergen op Lombok. Na mijn chillsessie in de hangmat richting het drukke gedeelte gelopen om mijn was op te halen. In het winkeltje waar ik moest zijn was echter niemand maar mijn kleren lagen wel al op de balie dus ik heb geld en een briefje achtergelaten. Op deze eilanden is het overal echt “layback”, niemand maakt zich druk om iets en alles is wel goed. In dezelfde tent, als waar ik gisteren met Jorine & Thymen wat gedronken had ook nu weer even wat gedronken want het is er prachtig. Vervolgens in de haven een kaartje geprobeerd te kopen voor morgen maar dat ging nog niet. Vanuit de haven terug naar huis gelopen maar onderweg nog even bij “Green Cafe” gestopt en daar een biertje gedronken en Seesha gerookt terwijl ik ook hier weer genoot van het strand, de zon en de zee. Thuis mijn was neergelegd en een middagdutje gedaan in mijn hangmat. Vervolgens opzoek gegaan naar wat eten en uitgekomen in het noorden waar ik helaas de slechtste Nasi Goreng van Indonesië aantrof. Om de smaak weg te spoelen ben ik een stuk doorgelopen en op zoek gegaan naar een Bintang. Een leuke tent gevonden maar eerst wou ik op het strand nog genieten van de zon die langzaam naar beneden duikt achter Gili Meno, Gili Trawangan en uiteindelijk Gunung Agung op Bali. Na deze indrukwekkende gebeurtenis een Biertje gedronken in tent waar ik net was langsgelopen en ook hier kon ik nog de mooie oranje/rode gloed achter de eilanden zien, het was echt prachtig. Toen de zon net zoals het bier in mijn flesje helemaal weg was, besloot ik richting het drukke gedeelte te lopen omdat ik wel zin had in een feestje. In de “Zipp Bar” aan de praat geraakt met een Australiër en vervolgens 2 Nederlandse vrouwen, die alle drie op het eiland via via al een hoop lokale mensen kenden, dus na een aantal biertjes in deze bar, de avond afgesloten op het strand met een groepje Indo’s met 2 gitaren dus dat was erg gezellig. De gezelligheid eiste wel zijn tol want voor het eerst in Indonesië bleek er iets te veel Bintang in mijn bloed te zitten en dat merkte ik vooral de volgende ochtend toen ik om 7 uur weer moest opstaan.

05-09-2010 Gili Trawangan

Ik zou vandaag weer terug gaan naar Gili Trawangan dus de wekker ging alweer om 7 uur. Het opstaan was niet echt een succes want ik merkte dat er nog genoeg Bintang door mijn lichaam zweefde, zelfs de koude(zoute) douche kon daar weinig tegen doen. Misschien dat de wandeling van een half uurtje naar de haven mij meer goed zou doen en dat was inderdaad het geval. Op de boot nog wel even geprobeerd te slapen maar zonder succes. Ik ging met de Island hopping boot dus we stopten ook nog even op Gili Meno om Jorine & Thymen daar op te halen. Ik dacht dat ik vanuit Trawangan wel in één keer met de boot naar Sengigi(Lombok) kon gaan maar dit was niet het geval dus had ik eigenlijk ook gewoon van Gili Air naar Lombok kunnen gaan maar dat is allemaal achteraf praten. Ik vond het ook wel leuk om weer op dit eiland te zijn want hier beleef je toch wel het meest. De vorige keer sliep ik in het noordwesten maar daar had ik nu niet zo’n zin in omdat ik een kaartje voor Bangsal had gekocht waarvoor ik om 8 uur ’s ochtends weer in de haven moest zijn, en ik had niet zo’n zin om morgenochtend een heel eind te lopen. Dit keer dus maar een kamer dichter bij de haven gezocht. Uiteindelijk een goedkoop kamertje gevonden maar achteraf was de locatie toch niet zo heel erg relaxt want hij stond pal naast een moskee. Na mijn tas in de kamer te hebben gedropt samen met Thymen & Jorine naar het strand gelopen en daar diehard liggen chillen in de zee en op de loungestoelen. Vervolgens ben ik op zoek gegaan naar een massage en J&T naar een Happy Cocktail Hour. Na een heerlijk ontspannende massage (het was een relaxation massage dus de naam klopt) met zijn drieën naar de bioscoop gegaan die ik eerder al had beschreven. Dus liggend op de grond met een biertje en een gigantische bak popcorn heerlijk “Kick-Ass” liggen te kijken. Na deze bizarre maar toch wel echt leuke film wat gedronken bij verschillende tentjes en geluisterd naar een chille live band. Onze avond afgesloten met livemuziek, een Bintang en een grote glimlach op mijn gezicht(want het leven hier is top) en toen lekker gaan slapen.

06-09-2010 Sengigi

De Bintang zorgde ervoor dat ik tijdens het slapen niet gewekt werd door de moskee maar tegelijkertijd had ik ook niet door dat er een aantal onuitgenodigde gasten in mijn kamer waren want toen ik wakker werd zat ik onder de muggenbulten en dat is echt voor het eerst want tot nu toe ben ik echt maar zelden gestoken hier in Indo. Ik had om 7:50 met J&T afgesproken omdat zij met dezelfde boot meegingen dus ik moest weer vroeg uit de veren. Na een boottripje, in Bangsal van J&T afscheid genomen en op de bus gestapt richting Sengigi. De buschauffeur wilden pas vertrekken als de bus helemaal vol zat dus dat was best vervelend. Het woord “bus” geeft jullie eigenlijk een vertekend beeld want het was meer een mini busje met plek voor 8 personen en 1 chauffeur waar we dus met z’n 13en plus bagage inzaten. Gelukkig was ik de eerste die moest uitstappen want het begon steeds warmer te worden in het busje. In Sengigi opzoek gegaan naar een slaapplek maar eerst nog even ontbeten. In een leuk hotelletje belandt pal aan het water dus dat is echt superchill. Vanuit mijn bed zie ik tussen een paar palmbomen door de zee. Kennelijk was ik erg uitgeput want ik dacht in mijn kamer even mijn verslag van de laatste 2 dagen te schrijven maar ik viel vrijwel meteen inslaap. Na 3 uur geslapen te hebben (met mijn kleren zelfs nog aan) toch maar even mijn avonturen in de computer gezet en daarna een heerlijke warme zoetwater douche genomen (die had ik op de Gili eilandern toch wel gemist) en vervolgens een wandelingetje gemaakt over het strand. Na een biertje, een reisbureautje binnen gelopen en gevraagd of er een boot van Sengigi direct naar Benoa gaat want dat is voor mij het makkelijkst. Helaas was er geen bedrijf die dat aanbood maar ik kon wel via een andere stad richting Bali varen maar dan zou ik ergens anders aankomen op Bali en van daaruit verder met de bus moeten gaan. Ik besloot nog even te wachten met het kopen van een kaartje want ik wou eerst nog even verder kijken. Ik besloot een internetcafé in te duiken en te kijken wat een vliegticket van Lombok naar Bali kost en dat bleek erg voordelig te zijn. Ik kreeg alleen een probleem met de computer dus ik ga morgenochtend het nog maar is proberen en kijken of het dan wel lukt. Na mijn terugreis te hebben uitgezocht ben ik wat gaan eten, heb ik mijn rug laten masseren en uiteindelijk lekker gaan slapen.

07-09-2010 Mataram

Omdat het gisteren niet gelukt was een ticket via internet te kopen probeerde ik het vanmorgen weer maar ook nu helaas weer zonder succes. Ik had al besloten vandaag een scooter te huren dus ik ben maar naar het vliegveld gereden om daar is te vragen waarom het via internet allemaal niet lukte. Mijn boeking bleek al geannuleerd te zijn, dus vandaar dat ik niet kon betalen of gegevens kon opvragen. Ik vroeg toen of ik nu direct een ticket kon kopen en toen zei ze: “ja, dat kan wel maar de prijs is wel anders dan gisteren”. Ik schrok natuurlijk want ik dacht dat de prijs ineens verdubbeld zou zijn maar het viel gelukkig mee, het verschil: Rp.11.000 (€1,-) vond ik niet de moeite waard om een ander vervoersmiddel te zoeken dus ik kocht het ticket. Met de boot inclusief transfers kon ik van Sengigi(Lombok) naar Kuta(Bali) voor Rp.450.000. Ik kwam een vliegticket tegen voor Rp. 200.000 en dat is nog sneller ook dus ik ga weer lekker met het vliegtuig. Na het vliegveld dacht ik door Mataram te gaan rijden maar het weer zat een beetje tegen dus ik besloot maar te schuilen in een winkelcentrum. In het winkelcentrum goed meegekregen dat Lombok een Islamitisch eiland is maar dat het ook aan andere gelovigen denk. Zowel de McDonalds als de KFC leken van de buitenkant dicht te zijn want er hingen gordijnen voor de ramen en op de tafels stonden stoelen zodat het leek alsof ze dicht waren. Tijdens de maand ramadan mag er overdag natuurlijk niet gegeten worden dus vandaar dat restaurants niet willen laten zien dat ze toch eten verkopen. Een moslim die het vasten niet volhoud of iemand met een ander geloof kan dus gewoon ongestoord achter een gordijntje bij de mac zijn hamburger opeten en zo een eventuele confrontatie met passerende moslims voorkomen. Na het winkelcentrum maar weer terug naar Sengigi gereden want in de regen rondrijden is ook niks. Op de weg terug een smsje gekregen van Jorine dat het zuiden van het eiland niet zo leuk was en dat zij nu ook naar Sengigi reden. Op mijn bed(met nog steeds uitzicht op strand&zee) begonnen aan mijn nieuwste aankoop, namelijk de strip Lucky Luke (in het Indonesisch). Ik zat net lekker in het verhaal toen ik opeens gestoord werd door mijn nieuwe buren, Jorine & Thymen. Lezen ging niet meer dus toen ben ik maar samen met J&T en een vriend van hen op zoek gegaan naar een Bintang. Na een verfrissend biertje, ben ik even opzoek gegaan naar souvenirs en heeft de rest een massage genomen. In de avond met zijn drieën wat gegeten in een leuke tent met live muziek. De zin die ik in mijn verslagen al meerdere malen heb gebruikt mocht ik vandaag ook weer herhalen: wat is de wereld toch klein. Ik heb al verteld dat ik 3 dagen geleden op Gili Air ’s avonds bij een groep gitaarspelende Indo’s terecht kwam en laat het nou net zo zijn dat 1 van die jongens net in de band speelde die vanavond tijdens ons avondeten optrad, is toch bizar. Even gebabbeld en toen naar het volgende tentje gelopen voor bier en nog meer live muziek. Rond een uur of 12 terug naar huis gelopen daar nog snel wat laatste dingetje ingepakt maar toen toch echt lekker gaan slapen.

08-09-2010 Kuta Beach, Bali & mijn 25e verjaardag

Om 7 uur ging de wekker weer want volgens de vrouw waarbij ik gisteren het ticket had gekocht moest ik uiterlijk om 9 uur op het vliegveld zijn. Ik wist niet meer zo goed hoelang het rijden was naar het vliegveld omdat ik gisteren gigantisch had om gereden maar iedereen zei dat het ongeveer een half uurtje zou duren. Ik had ook geen idee hoe snel ik hier aan een taxi kon komen dus ik besloot maar gewoon vroeg op te staan. Om 7:50 zat ik dan ook al achterin een taxi en om 8:00 was ik al op het vliegveld. De check-in balie was niet eens open dus ik was mooi voor niks zo vroeg opgestaan. Ik had zelfs mijn ontbijt in het hotel overgeslagen want ik wilde op tijd op het vliegveld zijn maar goed niks aan te doen. Op het vliegveld maar ontbeten totdat ik eindelijk kon inchecken. Na mijn kortste vlucht ooit (25 minuten) rond 12 uur aangekomen in mijn bungalow in Kuta. Mijn koffer opgehaald en vervolgens gelijk mijn zwembroek aangetrokken en het zwembad ingedoken. Tot een uur of 5 lekker in het water gelegen met een biertje dus het was weer lekker ontspannend. Vervolgens mijn was maar weer is weggebracht en daarna met Christine, Jorine & Thymen gaan eten. In de avond wezen stappen en mijn 25e verjaardag gevierd. Jorine vond het leuk mijn naam door te geven zodat ik het podium op moest, om tussen de band een kaarsje uit te blazen en een glas vodka te atten. Nadat iedereen happy birthday had gezongen en het glas leeg was mocht ik weer van het podium af en was ik dus in één klap 5 jaar ouder. De avond eindigde letterlijk in het water want het regende zo hard dat we gewoon gedwongen werden in de discotheken te blijven. Uiteindelijk door de grote plassen water op straat nog huis gelopen en lekker gaan slapen.

09-09-2010 Kuta Beach, Bali

Ik had speciaal de laatste 2 dagen gereserveerd om souvenirs te kopen dus dat ben ik na mijn ontbijt maar gaan doen. Tijdens mijn jacht kon ik alvast aan Nederland wennen want het regende echt keihard. Na mijn tocht terug naar huis gelopen en daar maar gewacht tot het zou stoppen met regenen. Dit gebeurde echter niet dus ben ik samen met 2 chicks uit mijn hotelletje naar een winkelcentrum gereden. Daar een hapje gegeten en ook weer opzoek gegaan naar souvenirs. Met zijn drieën tot in de vroege ochtend wezen stappen dus ook mijn laatste avond was net zoals de rest van mijn reis in één woord, TOP!

10-09-2010 Kuta Beach, Bali

De leuke avond eiste wel zijn tol want ik had me flink verslapen. Ik had mijn wekker gezet om 9:30 maar werd pas om 1 uur wakker toen de telefoon op mijn kamer bleef rinkelen. De receptie vroeg waarom ik nog niet was uitgecheckt aangezien ik de kamer eigenlijk al om 12 uur had moeten verlaten. Ik was niet instaat, snel de kamer te verlaten dus besloot nog maar een nacht te betalen. Na mijn tanden gepoetst te hebben naar een internetcafé gegaan om mijn vliegticket uit te printen en toen met Jorine&Thymen voor het laatst in Indonesië geluncht. Het eten was wel al Nederlands namelijk, een tosti, bitterballen en een frikandel speciaal. Ik heb nu nog een uur de tijd om alles in te pakken en dan moet ik toch echt richting het vliegveld.

De afgelopen 75 dagen waren echt fantastisch.

In de tijd dat ik hier was heb ik:
* Een hoop bijzondere mensen ontmoet
* Prachtige stranden gezien
* Hond gegeten
* (te) veel Bintang gedronken
* Gesnorkeld
* Een Komodo gezien
* Eindelijk mijn boek uitgelezen
* Genoten van mijn hangmat
* Geen Magic Mushroom gegeten in het Space Cafe op Gili Meno maar toch wel gespaced
* Heel veel gezwommen
* Een koeienneus gegeten
* Een bruiloft bijgewoond van mensen die ik nog nooit ontmoet had
* Thee gedronken in hetzelfde tentje als waar mijn oma vroeger kwam
* Gehuild om 6 uur ’s ochtends toen Iniesta de 0-1 scoorden
* Geprobeerd te surfen
* Seesha gerookt
* Doorgekregen dat surfen moeilijker is dan dat het eruit ziet
* Gebasketbald met de locals
* Genoten van de zon totdat mijn huid rood werd
* Heel veel geleerd!!!

Maar het belangrijkste:

Ik heb hier de tijd van mijn leven gehad!

Morgen, 11 september om 7:30 zal ik weer met beide benen in het koude kikkerlandje staan en zal ik beseffen dat het allemaal fantastisch was maar dat het nu toch echt voorbij is. Ik wil jullie bedanken voor al jullie reacties want ik vond het leuk dat jullie mijn avonturen volgden!!! Dus voor de allerlaatste keer: Sampai Jumpa (di Belanda)